vrijdag 17 april 2015

Het leven van een kindercoach dag 5

Op de laatste dag van de week van de kindercoaching word ik gebeld door een potentiële nieuwe klant. Hij vraagt me of ik drie kinderen kan coachen na een echtscheiding en bemiddelaar kan worden in de gesprekken tussen de papa en de mama. Ik laat het even op me inwerken. In de maanden februari, maart en april heb ik geen individuele coaching gedaan in verband met de grotere klussen. Nu de grotere klussen aflopen, komt dit telefoontje als geroepen. Een interessante en pittige uitdaging!
Een van die grotere klussen is de lotgenotengroep, voor kinderen van gescheiden ouders, op vrijdagmiddag. Deze middag komen 10 kinderen uit groep 6, 7 en 8 voor de zesde keer bij elkaar. We werken vandaag aan het schild om ons te bewapenen voor de toekomst. Heel veel hoop en geloof in een positieve toekomst wordt gedeeld. Mooi!
De rest van de dag ben ik druk in groep 3 met bv. het maken van het moederdag cadeau. En we doen als verrassing een fijne yoga oefening. Ik nodig de kinderen uit in kleermakerszit op tafel te gaan zitten, schoenen uit. De yoga muziek klinkt zacht op de achtergrond. De lampen gaan uit en de luifel naar beneden. De ogen dicht en zo volgen ze de oefeningen die ik rustig uitleg.
Aan het eind van de middag zit de 'werk'week erop voor mij. Ik ren nog een rondje hard als ik thuis ben en ga lekker even in bad. Het eten staat 's avonds voor me klaar en de boodschappen zijn gedaan.
Nu tijdens het typen van dit laatste stukje hoop ik dat ik jullie veel leesplezier heb geschonken. Ik heb in de afgelopen week al wat complimentjes ontvangen. Morgen kinderfeest van mijn dochter, misschien geeft me dit alweer stof tot het schrijven van een volgende Spraakwater, want zo zullen mijn blog's voortaan heten.
Bedankt voor het lezen en tot gauw!

donderdag 16 april 2015

Het leven van een kindercoach dag 4


Vandaag aan het werk geweest in groep 3, de hele dag van 8 tot 18 uur. 
We rekenen met de methode Rekenwonders. Het zijn echt 'wonders' die gebeuren. Zo lossen de kinderen, met behulp van concrete materialen en samenwerking, de volgende sommen op 25:5=5 en 5 groepjes x 5=25. Of verdeel 18 blokjes over 3 bakjes, hoeveel blokjes in elk bakje? Het gaat vooral om het proces naar het antwoord toe. Wat een inzicht krijgen ze zo.
Bij lezen hebben we het over kleefletters; je hoort harik maar je schrijft hark. Ik laat het goede woordbeeld zien. Verder ben ik nog getuige van een leuk gesprekje tijdens het naar de gym lopen. 
I: "Ik zou niet elke dag jarig willen zijn, want dat is niet fijn voor mijn konijn die vindt dat veel te druk". C: "Ik zou wel elke dag jarig willen zijn, maar dan ben ik straks wel ouder dan mijn moeder". 
Je zult misschien denken tot 18 uur? Werken met de kinderen is één ding, plannen maken en de informatie verwerken moet toch echt gebeuren als ze er niet zijn. 
Thuis ben ik blij mijn moeder te zien, zij heeft op de kinderen gepast en eet altijd mee op donderdag. Als ik even later mijn mail lees zitten er twee positieve berichten tussen. Een van de berichten is van www.ditisonzewijk.nl, waarop nieuws en informatie uit alle wijken van Helmond staat. Zij gaan een nieuwsbrief opstellen. Hierin wordt een artikel geschreven over de invloed van een echtscheiding op een kind. Ik mag als een van de adverteerders in gesprek met de organisatie. Ik ben heel benieuwd wat dat gaat brengen. Het andere bericht gaat over de vervolg-cursus waarde(n)vol communiceren met je kind, de data zijn vastgelegd. Op 8 september mag ik weer van start.
Deze avond zit ik met 3 inspirerende kindercoaches aan tafel in onze gezellige keuken. De een is gespecialiseerd in beelddenken, de ander in hooggevoeligheid en de derde geeft aandacht aan een gezonde leefstijl. Hoe kunnen we onze krachten bundelen? We noemen ons 'Passie voor kids' en aan het begin van het nieuwe schooljaar gaan we een bijeenkomst organiseren voor geïnteresseerde ouders en collega's. 
Nu lekker naar mijn bedje, welterusten! 

woensdag 15 april 2015

Het leven van een kindercoach dag 3

Deze ochtend op de fiets van Helmond naar Asten. Op school staat een clinic rope-skipping op het programma. Groep 3 mag beginnen, je kunt nog veel meer doen met een touwtje dan alleen springen. Samen met de kinderen doe ik de oefeningen op muziek. Binnenkort maar eens wat springtouwen aanschaffen voor in de pauze.
Als juf en kindercoach ben ik me bewust van de emotionele en sociale ontwikkeling bij jonge kinderen. Hier besteed ik dagelijks aandacht aan. Zo zijn we actief bezig met het zelf antwoord vinden op een vraag zonder de juf erbij in te schakelen. Door dit na een korte periode van zelfstandig werken te evalueren breng je andere kinderen op ideeën en word je zelfstandiger. De kinderen gaan actief op zoek naar oplossingen! Ook de ik-boodschap is een belangrijke interventie. Het is niet: 'Juf hij deed...."maar je zegt rechtstreeks tegen het kind wat je wilt zeggen. De reactie van de ander wordt regelmatig besproken, heeft de ander je gehoord en begrepen?
Wanneer de kinderen naar huis zijn verdiep ik me in een stuk fruit. Mijn 'do something different' opdracht voor vandaag zegt dit namelijk. Hierna een oudergesprek en een gesprek met een collega over haar wensen voor volgend schooljaar. Verder kijk ik nog wat na, ruim op en bereid de dag van morgen voor.
Ook werk ik een mail uit die naar de collega's gaat over oprecht contact leggen met kinderen, welke vragen stel je wel en welke niet. Op weg naar een nieuwe schoolvisie blijven we onze pedagogische en didactische inzichten ontwikkelen voor een fijne en leerzame schooltijd voor de kinderen van het Talent.
Eenmaal thuis, lekker even de zon in en genieten van de post. Er worden 200 pennen, 200 notitieblokken en 200 memoblokjes afgeleverd met het logo van Sterk! in gesprek met kinderen erop.
's Avonds ga ik nog naar een teamvergadering om over de nieuwe CAO voor het onderwijs te praten. Het zal zo zijn dat iemand met een fulltime baan 8 vakantiedagen minder krijgt en elke dag 8 uur gaat werken. De vrije woensdag- en vrijdagmiddag zijn passé en we werken als de kinderen vrij zijn met als doel de werkdruk te verlagen. Ik denk dat je de werkdruk alleen maar kunt verlagen als je je werk met liefde en plezier doet. Gelukkig heb ik dit als mama*, juf en kindercoach!

* vandaag in groep 3: zet een kruisje bij een beroep. "Is mama een beroep?"

dinsdag 14 april 2015

Het leven van een kindercoach dag 2

"Mama kom je ontbijten, ik heb de tafel gedekt?" Loes maakt me wakker en samen lopen we naar beneden. Je boterham smaakt toch iets lekkerder als er met liefde aan is gewerkt. Na het ontbijt gaan we richting de speltherapie van mijn dochter. Als kindercoach kun je veel, maar de boze buien moet je toch, als moeder, over je heen laten komen. Hierna door naar mijn school voor de schoolfoto met mijn lieve collega's en schatten van kinderen. Vervolgens een bijeenkomst op de school van mijn kinderen en de middagpauze is daar. Loes vertelt dat ze haar familie als dier moest tekenen. Ze tekende papa als giraf omdat hij lang is, mama als een zebra, ze houdt van strepen?? Loes zelf als hond en Lex als een luie olifant met een telefoon in zijn hand/slurf.
In de middag ga ik naar de 6e bijeenkomst van de lotgenotengroep voor kinderen van gescheiden ouders. 10 kinderen uit de middenbouw vertellen elkaar over vroeger, nu en hun dromen voor de toekomst. Dit verwerken ze vandaag op een schild. Dit schild zal hen bescherming bieden wanneer nodig. Van dit werk en de zon krijg ik veel positieve energie en met de radio hard aan rijd ik naar huis. De kinderen spelen, ik geniet tussen de bedrijven door van de zon en werk nog wat.
Tijdens het avondeten, wat ik met een beetje liefde en weinig geduld kook, moet ik denken aan de opmerking die mijn kinderen wel eens maken. Het overkomt me namelijk nogal eens dat het in plaats van overheerlijk, 'over de viezigheid' is. Vandaag eten we smakelijk!
Na het eten werk ik het volgende project uit. Mijn vriendin en ik gaan meelopen met de nacht van de vluchteling. 40 km van Rotterdam naar Den Haag in de nacht van 14 op 15 mei. Hiervoor zoeken we sponsoren, het affiche is gemaakt en kan worden verspreid. Jullie zien het vast ergens voorbij komen binnenkort.
Rest mij nog verhaaltjes voorlezen, de was in de machines doen en lekker op de bank ploffen met wat schriften, waarin de eerste verhalen staan uit groep 3. Morgen op de fiets naar Asten.

maandag 13 april 2015

Het leven van een kindercoach dag 1

Maandag 13 april 2015

De kinderen gaan naar school en ik fiets naar mijn eerste overleg van vandaag. Bij de Zorgboog ga ik de inhoud bespreken van de volgende cursus die ik ga geven. Na het geven van een succesvolle basiscursus 'waarde(n)vol communiceren met je kind', hebben 8 van de 10 deelnemers aangegeven interesse te hebben in de vervolg cursus. Dus werk aan de winkel. Eenmaal thuis zet ik eerst even een kop koffie en blader door de krant. Hierna beantwoord ik de mail en zet vast een grove planning op voor de cursus.
Tussen de middag lunch ik samen met vier kinderen. Een van hen vertelt: 'De juf deed gemeen! Voor het moederdagcadeau moesten we een stok meenemen. Vier kinderen hadden een stok meegenomen en de rest niet en toen zei de juf: 'de kinderen met stok vinden hun moeder wel belangrijk en de kinderen zonder stok blijkbaar niet'. Nou en dat vind ik gemeen, want ik vind mijn moeder wel belangrijk alleen ik was de stok vergeten.' Na het eten gaan we op zoek naar een stok en ik hang er mijn kaartje aan ;)
In de middag bereid ik me voor op een intake gesprek wat ik later zal voeren met 2 leerkrachten over hun moeilijke groep. Intussen poetst 'de poets' ons huis. Scheelt mij een hoop stress en chagrijn.
Na school gaan de kinderen naar de sportclub. De jongste heeft niet veel zin, maar mama moet weg dus er is geen keus. Na wat tranen en troost breng ik haar met de auto weg. Waarna ik op weg ga naar het intake gesprek.
De avond vult zich voor de kinderen met buiten spelen, tv kijken en naar bed gaan en ik kook, werk mijn administratie van het eerste kwartaal bij, breng de kinderen naar bed en typ tot slot de laatste letter van vandaag. Tot morgen!