“….en hij gaat vliegen”.
Mijn zoon zweeft door de lucht, armen en benen hangen slap naar beneden en het
kwijl druipt uit zijn mond. Met een big smile laat hij me mijn armspieren
trainen.
“…daar gaat ze”. Mijn
dochter zweeft door de lucht. Armen en benen gestrekt, onpeilbare blik naar
beneden. Was dat nu een lachje? Doorgaan of stoppen?
Al sinds de geboorte
‘vliegen’ zij anders door het leven.
Hij is gezakt voor zijn
fietsexamen. Dat kan dus. Hij fietste de verkeerde route. Dat is best
makkelijk als je dromend op de fiets zit en de fietser voor je niet in de gaten
houdt. Het is op zich knap dat hij bij het eindpunt is aangekomen, zonder een
paal of voetganger te hebben geraakt. Denk je nu dat hij er iets aan kon doen.
Welnee joh, hij weet niet wat hij fout heeft gedaan, behalve dan de route.
Kleinigheidje…Gelukkig hangt er geen fietsverbod aan
vast. We fietsen vrolijk verder!
Op weg naar de stad met
mijn dochter. We moeten een drukke weg oversteken. Terwijl ze terug op de fiets
wil stappen voelt ze dat haar trappers verkeerd staan. Ze kan niet goed weg komen. De fiets heeft het zwaar
te verduren, wordt op de grond gesmeten en moet worden verkocht. Het is een rotfiets.
10 minuten later, met een rotfiets die we zeker gaan verkopen zijn we verder
gefietst. Had ze zichzelf bijna een fietsverbod opgelegd. Gelukkig fietsen we ‘vrolijk’
verder!
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Spraakwater wordt
geschreven door Suzan van Lieshout-Ubbink, 41 jaar, moeder van een zoon en een
dochter, juf in groep 3, kindercoach bij Sterk! In gesprek met kinderen. In Spraakwater
gebruikt zij voorbeelden uit de dagelijkse praktijk om jullie, lezers, te
inspireren. Zodat jullie met plezier de ontwikkeling van kinderen volgen en
genieten van de verschillen. Want het verschil maakt het kind uniek!
