In gesprek gaan met kinderen het is mijn lust en mijn leven.
Wat kan ik hier van genieten.
Zomaar een gesprek tussendoor aan onze eigen keukentafel.
Tussen 2 haakjes; Mees is 4 jaar.
Klein maar fijn!
Mees: Ik weet
wie er als eerste dood gaat?
Ik: Van wie?
Mees: Van papa,
mama, Noah of ik
Ik: Wie dan?
Mees: Mama
Ik: Oh en hoe kan dat dan?
Mees: Die eet
het gezondst
De andere kinderen die aan dezelfde tafel zitten (en
allemaal ouder zijn), kijken een beetje verbaasd. Als je gezond leeft, leef je
toch juist langer? Voor Mees is er een andere verklaring die vast heel
logisch is. Dus ik ga op onderzoek uit en vraag de anderen even mee te
luisteren.
Ik: Wat bedoel je met 'als eerste'?
Mees: Dat je de
beste bent
Ik: Dus mama is de beste met gezond eten?
Mees: Ja dus
zij wint
Ik: En gaat ze dan als beloning het eerste dood?
Mees: Eh, ja
Mees kijkt inmiddels een beetje vertwijfeld uit zijn
ogen, het voelt toch wel een beetje vreemd. De andere kinderen moeten er om
lachen en herhalen de conclusie nog eens waardoor het magische gespreksmoment
verdwijnt en we terug keren naar de realiteit.
Wat is het toch belangrijk om mee te gaan in de gedachten
van het kind en al je vooroordelen te laten voor wat ze zijn. Voel de
onbevangenheid van het kind, ga op onderzoek uit, ben nieuwsgierig. Laten we ervan genieten en echt naar kinderen luisteren!
De honderd talen van een kind
Het kind bestaat uit honderd
Het kind heeft
honderd talen
honderd handen
honderd gedachten
honderd manieren van denken,
van spelen, van spreken.
Honderd, altijd weer honderd
manieren van luisteren
verwonderen en liefhebben
honderd vreugden
om te zingen en te begrijpen
honderd werelden
om te ontdekken
honderd werelden
om uit te vinden
honderd werelden
om te dromen.
Het kind heeft
honderd talen
(en honderd honderd honderd meer)
Maar ze pakken er negenennegentig af.
De school en de samenleving
scheiden het hoofd van het lichaam.
Zij zeggen tegen het kind:
dat hij zonder handen moet denken
zonder hoofd moet handelen
moet luisteren en niet praten
moet begrijpen zonder vreugde
Ze zeggen tegen het kind:
ontdek de wereld die er al is
en van de honderd
pakken ze er negenennegentig af.
Ze zeggen tegen het kind
dat werk en spel
realiteit en fantasie
wetenschap en verbeelding
hemel en aarde
verstand en droom
dingen zijn
die niet bij elkaar horen.
En dus vertellen ze het kind
dat de honderd er niet is.
Het kind zegt:
Zeker: de honderd is er wél.
Het kind heeft
honderd talen
honderd handen
honderd gedachten
honderd manieren van denken,
van spelen, van spreken.
Honderd, altijd weer honderd
manieren van luisteren
verwonderen en liefhebben
honderd vreugden
om te zingen en te begrijpen
honderd werelden
om te ontdekken
honderd werelden
om uit te vinden
honderd werelden
om te dromen.
Het kind heeft
honderd talen
(en honderd honderd honderd meer)
Maar ze pakken er negenennegentig af.
De school en de samenleving
scheiden het hoofd van het lichaam.
Zij zeggen tegen het kind:
dat hij zonder handen moet denken
zonder hoofd moet handelen
moet luisteren en niet praten
moet begrijpen zonder vreugde
Ze zeggen tegen het kind:
ontdek de wereld die er al is
en van de honderd
pakken ze er negenennegentig af.
Ze zeggen tegen het kind
dat werk en spel
realiteit en fantasie
wetenschap en verbeelding
hemel en aarde
verstand en droom
dingen zijn
die niet bij elkaar horen.
En dus vertellen ze het kind
dat de honderd er niet is.
Het kind zegt:
Zeker: de honderd is er wél.
Loris Malaguzzi, pedagoog van Reggio Emilia
Tot de volgende keer,
Groetjes Suzan van Lieshout
